Projekt: nr DOB-BIO10/04/02/2019, pt. „Stanowisko do hamowania pocisków o wysokiej energii”, realizowany w ramach programu Bezpieczeństwo i Obronność ze środków Narodowego Centrum Badań i Rozwoju.
Stanowisko do hamowania pocisków o wysokiej energii
Fot. 1 Amunicja strzelecka wykorzystywana w badaniach.
Projekt był realizowany przez konsorcjum w składzie:
- Politechnika Warszawska (Wydziały: Samochodów i Maszyn Roboczych oraz Inżynierii Produkcji – obecnie Nowy Technologiczny),
- Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia,
- TEBBEX2 – Centrum Techniki Strzeleckiej Projektowanie Budowa Wyposażanie Strzelnic – Łukasz Bartkowiak.
Liderem konsorcjum powołanego do realizacji projektu był Wydział SiMR PW.
Kierownik projektu: dr inż. Krzysztof Szczurowski.
Okres realizacji projektu: od 11 grudnia 2020 r. do 10 grudnia 2022 r.
Całkowity, planowany koszt realizacji projektu: 4 918 388,00 zł, w tym koszty kwalifikowane: 3 998 690,00 zł.
Celem głównym projektu jest budowa stanowiska badawczego z balistycznym środkiem energochłonnym do hamowania pocisków o wysokiej energii, wykorzystywanych następnie w badaniach identyfikacyjnych prowadzonych w kryminalistycznych pracowniach badań broni i balistyki laboratoriów kryminalistycznych.
Przebieg projektu:
- Wytworzenie materiału o właściwościach pozwalających na łagodne hamowanie wystrzelonych pocisków.
- Zaprojektowanie rozwiązania do testowania wytworzonego materiału.
- Przeprowadzenie testów wytworzonego materiału.
- Wykonanie stanowiska do pobierania wystrzelonych pocisków o wysokiej energii w oparciu o przeprowadzone testy.
- Opracowanie i wdrożenie metodyki pobierania pocisków o wysokiej energii kinetycznej, przydatnych do mikroskopowych badan porównawczych.
- Określenie progów energetycznych powodujących deformacje pocisku w kulochwycie wodnym stosowanym w wielkości badań broni i balistyki.
Istotnym elementem projektowanego kulochwytu jest stworzenie takiego stanowiska badawczego, które będzie w stanie przechwytywać wystrzelone pociski w taki sposób aby po wychwyceniu, ich powierzchnie nie ulegały deformacji czyli nadawały się do badań identyfikacyjnych broni, z której zostały wystrzelone. Kolejnym wyzwaniem w projekcie było stworzenie stanowiska badawczego wychwytującego pociski na krótkiej odległości (kilka metrów), co pozwoliłoby na jego zastosowanie w zamkniętych pomieszczeniach. Projekt jest w głównej mierze dedykowany służbom takim jak Policja, Straż Graniczna, Żandarmeria Wojskowa, które w swoich strukturach posiadają laboratoria kryminalistyczne i właściwe komórki do badań identyfikacyjnych pocisków i broni strzeleckiej.
Z uwagi na otrzymywane, w trakcie prowadzonych badań wyniki, a także z uwagi na różnorodność broni i pocisków o bardzo odmiennych parametrach (tj. różnorodna energia wystrzeliwanych pocisków, odmienny materiał „płaszczy” pocisków) ostatecznie zdecydowano się na budowę dwóch niezależnych kulochwytów tj. poziomego (wiele różnorodnych materiały energochłonnych) oraz pionowego (jednolity czynnik hamujący). Budowę poszczególnych kulochwytów przedstawiono na załączonych fotografiach.
Gestorem opracowywanego urządzenia (rozwiązania) jest Skarb Państwa reprezentowany przez Komendanta Głównego Policji.
Fot. 2 – Model 3D kulochwytu wodnego pionowego.